Het jaarlijkse KVS volleybaltoernooi was dit jaar gepland op zondag de 14e juli. Traditiegetrouw is Helios daarin altijd sterk vertegenwoordigd, zo ook dit jaar.
Door Frans van As
Met veel teams werd de gang naar onze zuiderburen volbracht (voor sommige van ons was het zelfs bijna een thuiswedstrijd ;-). Om 11 uur was het verzamelen, toen nog met de nodige bewolking en een temperatuur van 15 graden. Maar zoals meestal met dit evenement, klaarde de lucht al snel op. De eerste poulewedstrijd werd al in een flauw zonnetje gespeeld, even later was daar de strak blauwe lucht, zoals we die zo graag zien op het strand!
Dit jaar had Helios 6 teams ingeschreven. Vanuit de organisatie werd gevraagd een 7e team samen te stellen, zodat er precies 4 poules met elk 5 teams zouden zijn, zodat een mooi speelschema te maken was. Onder leiding van de vertegenwoordigers van de sportcommissie (Pleun en Irma bedankt!) werd dat ter plekke geregeld.
Bij elkaar geronseld
Zelf had ik een team, genaamd Helios 3 op het laatste moment bij elkaar “geronseld”. Tot diep in de nacht ervoor, tijdens het zeer geslaagde “Fout maar Goud Feest”, werden de laatste teamleden bij elkaar gesprokkeld. En ja hoor, gelukkig kwam iedereen opdraven, zodat we 3 mannen en 3 vrouwen hadden. Voldoende voor een team, maar nog geen reserve. Die werd uit het aanwezige publiek gevraagd (nog bedankt Ed), zodat we ook konden uitrusten/doordraaien met een invaller.
De eerste van de 4 poulewedstrijden was het even aftasten, maar het team liep lekker, er werd leuk overgespeeld en de inzet was van een ieder prima. En zo werd de eerste partij gewonnen. Ook de tweede tegenstander werd aan de zegekar gehangen. Bij de 3e partij ging er bijna iets mis. Misschien was er sprake van lichte onderschatting of had het te maken met de wisseling van de reserve speler (John ook bedankt!), maar de partij begon stroef en moeizaam. Uiteindelijk werd de rust teruggevonden en werd het jeugdige fanatieke team met minimaal verschil toch aan de kant gezet. Restte nog 1 potje in de poule, tegen een ploeg die ook alles had gewonnen, Helios 2!
Tot het einde ging deze “finale van de poule” gelijk op en bleek het verschil slechts een paar puntjes te zijn. Daarmee waren de nummers 1 en 2 van alle poules bekend en konden de kruisfinales beginnen.
Lange Jan en Johan
Een team van KVS werd onze tegenstander, met een paar fanatieke en beoefende volleyballers en met een hele lange Johan (ex-Helios!) erin, vergelijkbaar met onze Lange Jan. Wij hadden inmiddels weer een nieuwe invaller in het team (bedankt Rob), waarmee wij twee hele lange spelers te pakken hadden. Ons team leek onverslaanbaar en bleek dat wederom te zijn. Daarmee was een plek in de finale een feit! Helaas werd Helios 2 in de kruisfinales uitgeschakeld. Het had natuurlijk leuk geweest als we weer een Helios finale zouden hebben, net als vorig jaar.
Dat was nu helaas niet zo. Helios 3 moest het nu opnemen tegen een minstens zo stug team als het vorige KVS team. Maar als je in de finale komt, dan wil je hem winnen ook, dus bij ons ging er een tandje bij. Iedereen keek bloedfanatiek uit zijn/haar ogen en toonde maximale inzet. En al snel bleek in de eerste helft het team zo goed te draaien dat niemand ons zou kunnen kloppen. Er werd een flinke voorsprong genomen, die in de tweede helft verder werd uitgebouwd. Net voor tijd putte de tegenstanders nog wat moed uit een kleine eindsprint, maar die bleek te laat en onvoldoende. En zo mocht het team van Helios 3 zich de nieuwe kampioen noemen. Dat schept natuurlijk wel verplichtingen naar volgend jaar, maar dat snappen jullie wel hé Martine, Daniëlle, Pascal, Barry en Jan!!
Vlag en helikopter
Op de weg terug werd vol trots de vlag door het kamp gedragen en luidkeels het alom bekende “Helios gaat nooooit verloren” gezongen. De terugtocht bleek zo onrustig dat de politie nog kwam inspecteren met een helikopter of er geen ongeregeldheden waren uitgebroken….. (of was het een supporter die te laat was??)
Zo, de kop is eraf, hopelijk was dit een voorbode voor een mooi vakantieseizoen met mooie sportieve successen!
Beste teamleden, allemaal hartelijk dank voor jullie inzet, ik hoop dat jullie net zo veel voldoening hebben overgehouden aan deze dag als ik, en minder spierpijn 
Groeten, Frans