Door Fons van Loveren
Het was een doodgewone dag we zaten lekker aan de pils. Toen vroeg Theo Venings: “Gaan we morgen vis eten?”. Ik zei gelijk: “Ja”. We spraken af om in IJmuiden vis te halen, we zouden om acht uur op pad gaan. Ook de buurman Bert Ikelaar wilde wel mee dus wij op pad.
Daar aangekomen op zoek naar verse vis en die vonden we bij vishandel Kop van de Haven. We waren tevreden over de aankoop. Ik dacht: “Nu op weg naar huis”, maar Bert wist nog een leuke visrokerij maar hij wist niet precies waar. We hebben de hele oude haven doorzocht en toch gevonden!! Het was een oud gebouw, je kon er niet aan zien dat het een rokerij was. Wij maar naar binnen en daar was alles schoon en mooie tegels en twee mensen op leeftijd die daar vis stonden te bakken in de koekenpan met roomboter. We namen een visje, die was niet goedkoop maar het was verrukkelijk. [bedankt Bert]
Toen we klaar waren met eten gingen we weer op pad.
In de auto zei Bert: “Er moet hier ergens een tongkwekerij zijn.” Onze chauffeur Theo reed ons door het nieuwe gedeelte van de haven naar de grote oude oorlogsbunkers. We kwamen uit bij een cementfabriek, maar we waren er van overtuigd dat dit geen tongkwekerij was. We hebben wat mensen aangesproken en die vertelden ons dat we aan de andere kant van de bunker moesten zijn.
Wij op zoek. Daar aangekomen was alles dicht. Bert ging op zoek naar een ingang, het geluk was met ons want er stond voor het hek ook een grote hijskraan te wachten, die moest naar binnen.
Het hek ging open en Bert ging mee naar binnen en voelde aan een deur. Die was open en wij naar binnen. Het was donker en heel groot. Wij op zoek; uit het donkere gedeelte riep iemand wat we moesten en Bert zei: “We komen uit Brabant” en dat we een tongkwekerij zochten. De man zei: “Dat is hier maar ik heb geen tijd.”
Wat heen en weer gepraat en tenslotte gaf hij toch een rondleiding.
600.000 kleine tongetjes
Het was in één woord geweldig! Dat er in een oude oorlogsbunker zoveel leven bestaat. Om met de rondleiding te beginnen stonden we voor een bak met 600.000 kleine tongetjes die niet groter waren dan een centimeter. Dat is een geweldig gezicht, al dat gedwarrel. Als ze ongeveer drie centimeter groot zijn gaan ze naar een andere bak. Deze cyclus gaat zo verder tot de tongen voor verkoop geschikt zijn.
Aan het einde van de rondleiding mochten we de moedervissen even zien. Het was indrukwekkend zulke grote tongen. Ze waren wel zo’n veertig centimeter groot. Alles in het bassin wordt geregeld om het de vissen naar de zin te maken, temperatuur van het water, dag en nacht nagebootst, en als de eitjes boven komen drijven worden ze opgevangen en gefilterd. Dit is het begin van de geboorte van de tong.
Als je wat meer wil weten over deze tongkwekerij kijk eens op de website www.soleabv.nl
PS: Ewout Blom bedankt voor de rondleiding